OVER-LEVEN en ZIEK-ZIJN

Het leven gaat door… (3)

 

De herfst heeft op het moment dat deze column op papier terecht komt nadrukkelijk zijn intrede gedaan. De tijd van vallende bladeren, ingaan van de wintertijd, opkomende kou en de lange avonden. Het is een tijd waarvan je vaak hoort dat hij mensen zwaar valt. De duisternis, de natuur die afsterft en zich opmaakt voor de winter kan soms deprimerend werken en het gemoed zwaar op de proef stellen. Belangrijk is dan dat er via mensen om je heen warmte geschonken wordt door opbeurende woorden die niet verzwijgen of verhullen dat het leed en het verlies er is en gevoeld wordt maar die begrijpend en liefde vol zijn en die aangeven: ja, jouw verdriet is er en mag er zijn.

Alleen vaak al het gehoord worden, er mogen zijn hoe jij je voelt of hoe je het beleefd kan helpend zijn. Vaak hebben goed bedoelde woorden hoe lief ook gemeend, juist het tegenovergestelde effect.

En soms helpt de stilte, de rust die ook nu in de natuur haar intrede doet beter dan alle woorden.

Rust, stilte, herinneren en durven vooruit te kijken met vallen en opstaan, durven vooruit kijken naar de lente die straks na de strengste winter bomen weer laat ontspringen.

Het leven gaat door … !

 

Hub van den Bosch